یک فوق تخصص ریه می‌گوید:
سازندگان سازهای ایرانی، مرگی تدریجی و هولناک دارند
از زمان عاشقی استاد کار تا تولد ساز اگرچه زمانی طولانی سپری می‌شود اما این تولد، مرگ تدریجی سازنده را رقم می‌زند؛ مرگی خاموش که محصول منطبق نبودن علومِ روز با سنت‌های ساخت ساز، تنهایی، و نداشتن حامی برای سازنده سازهای ایرانی ست.
به گفته متخصصان علم پزشکی مسمومیت سازندگان سازهای ایرانی به آرسنیک و سیانور مسمومیتی مزمن و نه حاد است به همین خاطر تمامی ارگان‌ها دچار آسیب جدی می‌شوند. فرد با بیمارهای سرطان ریه، پوست، مثانه، دیابت و نارسایی کلیوی می‌جنگد و جان می‌سپارد.
خبرگزاری میراث فرهنگی- گروه فرهنگ و هنر- همه چیز تا تولد ساز شکل می‌گیرد؛ سم آرسنیک از راه تنفس و سیانور از مدخل پوست وارد بدن می‌شوند. آرام آرام به جسم استاد کار لطمه می‌زنند، راه نفس را می‌گیرند و تا مرگی دردناک، زندگی سختی را برای او رقم می‌زنند. زندگی با مرگ تدریجی و بیماری‌هایی که نام هرکدام، لرزه بر اندام انسان می‌اندازد. به نظر می‌رسد خوردن چند حبه سیر، سبزیجات، سیب زمینی شیرین و کم کردن تماس با این سم می‌تواند از عوارض کشنده آن کم کند اما بهبودی کامل و قطعی هیچگاه حاصل نمی‌شود.
به گزارش CHN، سازهای ایرانی سازهایی هستند از جنس مرگ زیرا که چوب توت کویری در دل خود سم آرسنیک و سیانور دارد. دو سمی که با گذاشتن تاثیرات مخرب بر بدن، مرگ سازنده را رقم می‌زنند. از آنجاییکه آرسنیک از طریق تنفس و سیانور از طریق مخاط و پوست جذب بدن می‌شود اثرات تخریبی حاصل از تراش این چوب، اثراتی تدریجی و عمیق است که حتی با درمان‌های مختلف دارویی نیز بهبودی قطعی ایجاد نمی‌شود درما‌ن‌ها تنها مدت زمان زنده نگهداشتن فرد را به صورت نسبی طولانی می‌کند. به نظر می‌رسد سازنده سازهای ایرانی برای زنده‌ماندن چاره‌ای ندارد جز آنکه یا نوع چوبش را تغییر دهد یا اینکه در روش کار خود تغییر اساسی ایجاد کند یا….
آرسنیک و سیانور تمام بدن را تخریب می‌کند
«سیدشهاب الدین مکی»، فوق‌تخصص بیماری‌های تنفسی اما در رابطه با تماس دائمی سازنده سازهای ایرانی با چوب توت کویری می‌گوید: «آرسنیک سمی است که به وفور در طبیعت یافت و از راه تنفس وارد بدن می‌شود، در حالیکه سیانور نه فقط با تنفس که حتی از مخاط و پوست جذب بدن می‌شود. از آنجاییکه در چوب توت که مورد استفاده سازندگان سازهای ایرانی است هر دو سم وجود دارد میزان تخریب و آسیب‌دیدگی ارگان‌های حیاتی بدن بسیار زیاد است به همین‌خاطر نمی‌توان به درمان‌های مختلف دل بست.»
وی ادامه می‌دهد: «سلول برای زنده ماندن نیاز به انرژی دارد و راه استفاده از انرژی هم شکستن گلوکز به روش اکسیداسیون است. از آنجاییکه تماس مداوم و همیشگی با این دو سم، تنفس سلول‌ها را مختل و باعث اکسیداسیون ناقص می‌شود سلول برای استفاده از قند به روش‌های غیر معمول روی می‌آورد که همین روش‌های غیر معمول، باعث تجمع سموم دیگر در بدن می‌شود.»
مکی می‌افزاید: «تجمع سموم دیگری همچون جیوه باعث آسیب به مغز و سایر ارگان‌های بدن می‌شود. بنابراین در سازندگان ساز به دلیل تماس طولانی مدت و مقدار کمِ سم، تنها عضوی که دچار آسیب دیدگی شدید می‌شود سیستم تنفسی نیست بلکه تقریبا تمامی ارگان‌ها مثل مغز، قلب، ریه و اعصاب محیطی صدمات جبران ناپذیری می‌بینند.»
یافتن دلایل اصلی مسمومیت به سم آرسنیک و سیانور در درازمدت دشوار است.
“سید شهاب الدین مکی” فوق تخصص ریه علائم حاد حاصل از این دوسم را برای فردی که در تماس با این سموم است شامل سرفه، تنگی‌نفس، بلوک‌های قلبی، تغییر در ریتم ضربان قلب، دل دردهای مزمن و یا دردهای گوارشی می‌داند اما در عین حال می‌گوید: «بسیاری از مواقع، پیداکردن دلیل اصلی بیماری دشوار می‌شود زیرا سازنده ساز در تماس مستقیم و طولانی مدت اما به مقدار کم از این سم قرار دارد.»
وی ادامه می‌دهد: «روش کنترل کردن سم، یکی از روش های مرسوم و مناسب است. در حال حاضر میزان سم در آب با همین روش اندازه‌گیری می‌شود.»
مکی در عین حال تاکید می‌کند که از انجام این روش در محیط‌های کارگاهی اطلاعی ندارد.
خوردن چند حبه سیر در روز، سبزیجات و سیب زمینی شیرین مفید است.
فوق‌تخصص بیماری‌های تنفسی، درمان‌های کلی را در مسمومیت مزمن با این دو سم چندان موثر نمی‌داند و می‌افزاید: «برای آرسنیک داروهای خوراکی وجود دارد که باعث دفع تدریجی سم از بدن می‌شود. این درمان در صورتی مفید واقع می‌شود که فرد، تماس خود را با این سم قطع یا ساعت‌های کارش را کم کند. همچنین خوردن چند حبه سیر و کنترل میزان سم در محیط بهترین روش مقابله با ورود سموم به بدن است.»
سرطان های پوست، ریه، مثانه و نارسایی کلیوی، سرانجام سازندگان ساز.
مکی، روش کنترل‌ِ سم آرسنیک را در محیط روشی موثر می‌داند ولی درباره تماس سازندگان با سم سیانور می‌گوید: «سیانور از راه مخاط و پوست جذب بدن می‌شود و با تحریکات شدید پوستی و زخم همراه است که بارزترین مشکلات ایجاد شده توسط این سم در بدن ابتلا به سرطان‌های ریه، پوست، مثانه، دیابت و نارسایی کلیوی است. بنابراین سازنده ساز برای حفظ حیات خود چاره‌ای ندارد جز اینکه از تماس با چوب توت پرهیز کند.»
” مکی” تاکید می‌کند: «کارگاه سازنده ساز باید جدای از محل زندگی باشد زیرا این سموم در فضا پخش هستند و اثرات مخرب آنها برای سایر افراد حاضر در محل هم به همان اندازه خطر آفرین است.»
بیماری سازندگان ساز بیماری خاص نیست!
“مکی” در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان این حرفه را به دلیل اهمیتی که در ارتقای هنر و فرهنگ دارد و از طرفی درمانی قطعی هم برای آن وجود ندارد جزو مشاغل سخت به حساب آورد معتقد است: «بردن این بیماری تحت عنوان و پوشش بیماری های خاص، نیازمند بررسی و طی‌کردن مراحل دشوار است. باید کفشی آهنین به پا کرد و این راه طولانی را به سرانجام رساند کما اینکه ما هنوز موفق نشدیم پیوند ریه را تحت پوشش بیماری‌های خاص درآوریم.»
I like this web site very much, Its a very nice position to read
and incur information.Money from blog
Thank you so much for your kind words! I’m glad you enjoy the site and find it informative